op Monday, 12 February 07, schreef Wesley van de Berg
Geachte Ratna Pelle,
Ik ben zeer geinteresseerd in de rol van imam Al Husseini rond de dagen van de aanname van het VN-verdelingsplan, zowel direct evoor als erna. Wat heeft hij bijvoorbeeld allemaal gezegd en geschreven in die periode, dat een deel van de verklaring zou kunnen zijn voor de acties van de Arabische Palestijnen. Hebt u literatuurverwijzingen?
Bijgevoegd mijn niet geplaatste artikel in Trouw ten tijde van de Libanees-Israelische oorlog vorig jaar. Graag uw reactie.
---
Israëls veiligheids behoeft islamitische erkenning
Het militaire conflict tussen Israel en Hezbollah mag dan over lijken, de vijandbeelden zijn versterkt. Het vijandbeeld van Israel over Arabische moslims kent een reele basis en dat biedt de mogelijkheid tot nieuw vertrouwen. Het vijandbeeld van Arabische moslims zit daarentegen onpeilbaar diep omdat het in de eerste plaats religieus gemotiveerd en religieus gelegitimeerd is, al eeuwenlang, ver voordat er uberhaupt een
Israelisch-Arabisch conflict was. Het zit daardoor potdicht.
Het vijandbeeld van Arabische moslims kent zijn motivering en legitimering in de soennitische en sjiietische islam. Die islam is al tien eeuwen overdominant in de Arabische wereld en kent leerstukken over het onderwerpen van niet-moslims met name joden: de vreedzame en gewelddadige expansiestrijd (de jihadleer) en het tweederangs staatsburgerschap (de dhimmi-leer). Je hoeft geen psycholoog of socioloog te zijn om in te zien dat wanneer deze ideologie generatie op generatie en nog steeds wordt overgedragen door imams in moskeeen, koranscholen en wetscholen en in (islamitisch) onderwijs dat zich in het collectieve bewijstzijn van een gemeenschap een zeer hardnekkige anti-democratische, anti-rechtsstatelijke en anti-joodse gezindheid nestelt. Zo zei Hezbollahs leidende Sjiietische geestelijke Nasrallah: "In de wereld is er geen laffere, verachtelijkere,
zwakkere en krachtelozere in geest, ideologie en religie dan de jood. Als de joden allemaal in Israel zijn, dan hoeven wij niet de hele wereld over om ze achterna te zitten".
Die gezindheid kan telkens heel gemakkelijk gemobiliiseerd worden. De opkomst van verzetsbewegingen als Hezbollah en Hamas getuigt daarvan, want waarom kent seculier of liberaal verzet geen serieuze aanhang onder Arabische moslims? Het meest dramatische moment waarop het zichtbaar werd met betrekking tot het Israelisch-Arabisch conflict was in 1947 en 1948. Op 29 november 1947 brachten de VN resolutie 181, het verdelingsplan voor Palestina, in stemming waaraan de Arabische landen en Iran meededen:
democratisch rechtsstatelijk gezien legitimeren ze daarmee de stemming. Het plan werd aangenomen met een ruime meerderheid. De joden aanvaardden, met tegenzin het plan, daarbij dus het Palestijnse recht op zelfbeschikking erkennend. Maar vertegenwoordigers van de Arabische landen liepen protesterend weg na de stemming. Daags erna worden joden in en buiten Palestina vermoord. Vervolgens verklaarden de Arabische landen in Cairo het verdelingsplan illegaal en besloten tot een militaire oplossing. Als Israel
dan op 14 mei 1948 conform het Verdelingsplan de onafhankelijkheid uitroept, verklaren de Arabische landen de oorlog. Een religieus gemotiveerde oorlog, want Al-Husseini, voorziter van de Liga van Arabische landen riep: "Ik
verklaar een heilige oorlog, mijn moslimbroeders! Vermoordt alle Joden! Vermoordt hen allen!" Merkwaardig toch: men doet mee aan een stemming maar als de uitslag niet bevalt, verklaart men een oorlog.
De religieuze motivatie en legitimatie strekt zich inmiddels ook uit tot formele politieke handvesten. In het Hamas-handvest staat: "Heel Palestina is Islamitisch land, heilig toegewijd aan toekomstige moslimgeneraties". En ook Hezbollah - Nasrallah werd leider op voorspraak van de hoge Iraanse moslimgeestelijke ayatollah Ali Khamenei - streeft de vernietiging van de staat Israël na om er een islamitische staatsinrichting te bewerkstelligen. Dat kan dan nog wat worden, gezien de ontwikkelingen in Irak: soennieten (Hamas) en sjiieten (Hezbollah) die beiden de macht willen!
Ook de "stijl" van onderhandelen van een van de belangrijkste moslimleiders was religieus gemotiveerd en gelegitimeerd. Een paar weken na
de Oslo-akkoorden zei Yasser Arafat in een moskee in Johannesburg: "Denken jullie dat ik iets met de Joden ondertekende dat in tegenspraak is met de
wetten van de Islam? Deze overeenkomst is niets anders dan de overeenkomst tussen onze profeet Mohammed en Quraihs". Daarmee refereerde hij aan de gebroken overeenkomst van het grote voorbeeld van moslims. In 626 tekende Mohammed het "Hudaibiya verdrag" met de Quraish leider van Mekka. Hij verbrak de overeenkomst twee jaar later toen zijn leger sterk genoeg was om Quraish te verslaan en te vermoorden.
In al deze reele feiten ligt de basis voor het vijandbeeld, leidend tot een aanhoudend wantrouwen, van Israel. Israel kan met dit soort feiten toch niet veel anders dan alleen vertrouwen op de eigen (afschrikkende) militaire kracht. Daarbij zijn alle keiharde maatregelen van Israel gericht op het indammen van de kracht van (her)bewapende verzetsbewegingen in moslimbuurlanden en op de veiligheid binnenlands. In die zin heeft Israel het conflict in Libanon wel gewonnen: de slagkracht van Hezbollah mag niet
weg zijn, het is ontegenzeggelijk verminderd.
De conclusie moet zijn dat Arabische moslims met een krachtige meerderheid hun religieus gemotiveerde en gelegitimeerde vijandbeeld van Israel moeten opgeven wil er vrede kunnen komen. Vrede behoeft vertrouwen, en vertrouwen is alleen mogelijk zonder vijandbeelden. Arabische moslims moeten daartoe de anti-democratische, antirechtstatelijke, anti-joodse leerstukken van de soennitische en sjiietische islam afwijzen als verouderd en behorend tot de tijd van de openbaring, en imams moeten een democratie- en rechtsstaatloyale islam uitdragen in (westerse) moskeeen, wetscholen,
koranscholen en in het islamitisch onderwijs. Zolang dat niet gebeurt, is Israel niet veilig. Israëls veiligheidsbehoefte behoeft islamitische
erkenning.
---
op Wednesday, 25 May 11, schreef Norman Finkelstein
The Truth Is A Bitter Pill To Swallow!!!!!!!!
Palestina!!!!