Een Ander Joods Geluid en de nazi-vergelijking

IMO Blog, 2008

De oproep van Harry de Winter in de Volkskrant laat, hoezeer ik het ook met zijn kritiek op Wilders eens ben, een wrange nasmaak achter. Hij kon het namelijk weer eens niet laten de Holocaust en de nazi's erbij te halen, zoals Een Ander Joods Geluid (EAJG) altijd lijkt te doen als ze ergens kritiek op hebben. In Trouw (18 maart) zei De Winter dat hij parallellen ziet tussen de positie van moslims nu en de Joden in de jaren '30, en dat de uitspraken van Wilders hem doen denken aan de Jodenvervolging en de Holocaust. In Pauw en Witteman sleepte hij ook de Israëlische bezetting erbij, die hij - evenals Hajo Meyer - geregeld met de Duitse bezetting en de Jodenvervolging door de nazi's vergelijkt.


Er is veel dat De Winter doet denken aan de jaren '30 en de Holocaust: Israëlische checkpoints (nooit checkpoints in andere landen), Israëlische liquidaties van Palestijnse terroristen, de afscheidingsbarrière, operaties van het Israëlische leger om zelfmoordaanslagen te voorkomen en het afsluiten van de grenzen van Gaza. De Israëli's zouden net zo racistisch en bloeddorstig zijn als de nazi's, en er evenzeer opuit zijn om een volk te vernietigen, zij het wat langzamer zodat het niemand opvalt. Geen gelegenheid wordt onbenut gelaten om Israël als de meest verschrikkelijke schurkenstaat af te schilderen, en Een Ander Joods Geluid roept dan ook op tot een boycot van Israël.

Dit is niet alleen kwetsend en feitelijk volkomen onjuist, door zulke verschillende zaken als de Jodenvervolging, de problemen en spanningen tussen moslims en niet-moslims in Nederland en het Israëlisch-Palestijns conflict continu met elkaar te vergelijken en in verband te brengen, bemoeilijkt EAJG een zuivere discussie over deze onderwerpen.

Om de één of andere reden doen andere landen EAJG nooit aan de nazi's denken, ook al hebben zij - bijvoorbeeld Soedan en China - een veelvoud van het aantal doden van Israël op hun geweten. EAJG staat wat betreft deze dubbele standaard niet alleen: terwijl bij iedere discussie over Israël en de bezetting de nazi's vroeg of laat voorbij komen, wordt er nu al maanden volop gediscussieerd over China zonder dat het n-woord een enkele keer is gevallen. Dat laatste is heel logisch: je vergelijkt appels niet met peren, en je hebt de oorlog niet nodig om de gruwelen van de Janjaweed of de martelingen van Chinese dissidenten te beschrijven. Waarom dan wordt, waar het Israël betreft, door sommigen altijd de oorlog erbij gehaald?

Volgens een steeds populairder wordende mythe ligt de legitimiteit van Israël besloten in de oorlog. Vanwege de Holocaust hadden de Joden een veilige haven nodig, en uit schuldgevoel keek men de andere kant op toen dat ten koste van de inheemse bevolking bleek te gaan. Hierdoor voelen we ons schuldig tegenover de Palestijnen, maar menen we ook dat Israël meer dan andere landen zelf zuiver moet handelen. Men had er immers 'eigenlijk' geen recht op. Israël moet steeds opnieuw bewijzen dat het nog bestaansrecht heeft. Wanneer Joden elders veiliger lijken te zijn, wanneer Israël zelf rottigheid uithaalt, wanneer het ons tot last wordt en onze relaties met de Arabische wereld bemoeilijkt, steekt de vraag naar haar bestaansrecht de kop op.

De vergelijking met de nazi's is een symptoom van de delegitimering van Israël. De nazi's symboliseren immers het ultieme kwaad. Bovendien, wanneer de Joden nu ze macht hebben net zo erg blijken te zijn als hun beulen, is er geen reden hun staat nog langer te steunen.

Op deze manier wordt het Joodse recht op zelfbeschikking, en de historische, culturele, fysieke en religieuze band van de Joden met het land Israël/Palestina, ontkend. De Joden worden voorgesteld als Europese kolonisten. Israël zou racistisch zijn en gebaseerd zijn op de superioriteit van de Joden. Ook hierin wordt het met nazi-Duitsland vergeleken.

Bovendien wordt de Holocaust zo gebagateliseerd, en het unieke karakter en de geschiedenis van twee millennia antisemitisme, culminerend in de grootste en meest perfect voorbereide en uitgevoerde volkerenmoord aller tijden, wordt gereduceerd tot de overal in mindere of meerdere mate voorkomende discriminatie en stigmatisering van minderheden.

Leden van Een Ander Joods Geluid wijzen er graag en vaak op dat Joden hun zaakjes zo goed voor elkaar hebben. Zodra iemand iets lelijks over ze zegt, staat het CIDI of de Anne Frank Stichting klaar om diegene voor de rechter te slepen, en daar zijn alle niet-Joden en antisemieten natuurlijk als de dood voor. Jaap Hamburger van EAJG zei onlangs dat Auschwitz de Joden bestendigt in hun slachtofferrol. "Ik denk dat in Nederland nu geen minderheid zo verwend is met aandacht, monumenten en herdenkingen als de Joden", voegde hij daar in de Volkskrant van 23 februari aan toe.

Het bagatelliseren van de Holocaust, Joden als de ultieme daders neerzetten en met hun eigen beulen vergelijken, hun recht op zelfbeschikking ontkennen, de macht van Joden sterk uitvergroten: het zijn allemaal zaken die erg doen denken aan antisemitisme, en als zulke zaken niet door een Jood of Joodse organisatie werden gezegd waren ze allang - en niet alleen door het CIDI - als zodanig weggezet.

En dat maakt het zo moeilijk om De Winters kritiek op Wilders te steunen.


Ratna Pelle

IMO Blog Hoofdpagina

IMO Blog Archief