De vuile retoriek van Anja Meulenbelt

IMO Blog, 2010

Anja Meulenbelt heeft de klok horen luiden maar weet niet waar de klepel hangt. Ze heeft het stukje van Maarten Jan Hijmans over de Kristallnachtherdenking (zie ook hier) gelezen en spuit ook even haar gal over het CIDI, dat het lef heeft zich van de NBK herdenking te distantiëren. Ze schrijft op haar blog:


Ook toen was de herdenking een doorn in het oog van de organisaties die het alleenrecht op herdenking opeisen, maar dit jaar is er een werkelijke hetze gestart, onder andere door het zwart maken van Mohamed Rabbae en René Danen. Een hele meute van rechtse sites houdt zich daar enthousiast mee bezig. Dan neemt het Parool ook nog zo’n hetzerig stuk over in hun krant, en dan heb je nog een islamofobe malloot die de herdenking wil verzieken door er demonstratief te gaan staan met een Israëlische vlag, en daartoe ook andere mensen oproept. Je kunt de vlag bij hem kopen als je er thuis geen had liggen. En daar doet het CIDI dus ook geestdriftig aan mee, die als doorslaggevend argument heeft dat de aankondiging voor de herdenking op dezelfde pagina stond als een oproep voor een boycotactie tegen Israël. En dat is politiek. En dat mag niet. Maar als het CIDI zich ermee bemoeit, en er met Israëlische vlaggen wordt gezwaaid, dan is dat natuurlijk niet politiek en dat mag wel.

Er is geen hetze gestart, het is eindelijk gelukt om bepaalde informatie onder de aandacht van een breder publiek te krijgen. Informatie over de radikale denkbeelden en banden van mensen als Rene Danen en Mohammed Rabbae, de steun voor Hamas en Hezbollah door de Internationale Socialisten die weer nauwe banden hebben met het NBK. Of het feit dat de jongerenimam Elforkani, die vorig jaar op de herdenking sprak, onlangs medeorganisator was van een islamcongres in Amsterdam, waar hij islamgeleerde Salah Soltan begeleidde, die 2 maanden eerder nog op Hamas tv had beweerd dat Joden het bloed van ongelovigen gebruiken om matzes te maken met Pesach. (Zie ook Carel Brendel op DeJaap. Je kunt je afvragen of zo iemand thuis hoort op de Kristallnachtherdenking. De zelfgenoegzame Meulenbelt gaat dit soort vragen echter uit de weg en leest de 'hetserige' stukjes van Brendel natuurlijk niet. Meulenbelt scheert iedereen die kritiek heeft op deze praktijken over een kam: het CIDI, Carel Brendel, Ben Kok met zijn vlaggenactie en natuurlijk iedereen die niet net zo anti-Israël en pro-islam is als zij. Dat Brendel ook mensen als Ben Kok fel bekritiseert, dat Naftaniël zich uitdrukkelijk van diens vlaggenprotest heeft gedistantieerd, dat al die 'rechtse sites' een diversiteit aan visies uitdragen, dat ontgaat haar allemaal. Het is allemaal een grote gore zionistische rechtse islamofobe meute volgens Meulenbelt.

Ze citeert met instemming Maarten Jan Hijmans:

Maar dat het volgend jaar dankzij het CIDI van een gebeurtenis die aandacht geeft aan universele mensenrechten, getransformeerd zal zijn in een pro-Israel betoging waar ook de Wilders aanhang zich bij thuis zal voelen, lijkt me meer dan waarschijnlijk.
Omdat mensen er niet in betrokken willen raken.
Op die manier raken we er dus in allemaal in betrokken. Want als we ons niet verzetten, wordt een gebeurtenis die openstond voor iedereen die de herdenking van dit soort zaken nodig vond in het kader van de waakzaamheid voor de mensenrechten, binnen de kortste keren veranderd in een bijeenkomst waar kritisch denkende en linkse mensen niets meer te zoeken hebben.
Je kan natuurlijk denken dat het maar een herdenking is. Dat kan. Maar ik vind het een heel verontrustend teken aan de wand.

En vervolgt daarna zelf met:

Ik deel die verontrusting. Mocht het lukken om de herdenking te torpederen, dan is dat bij mijn weten voor het eerst dat het rechts werkelijk is gelukt om de mensen met andere opvattingen, mensen die staan voor mensenrechten, voor vrijheid voor iedereen ongeacht religie of afkomst, letterlijk de mond te snoeren. Een teken aan de wand. En exact het teken aan de wand waar de herdenking over gaat.

Ik citeer zo uitgebreid omdat ik mijn tegenstanders graag zelf laat spreken. Ook vind ik het soms moeilijk te begrijpen waar mensen het gore lef vandaan halen om bepaalde zaken te beweren, om op z'n Orwelliaans oorlog liefde te noemen en leugen waarheid. Ik kan dat niet beter verwoorden dan zij. Maar nu de repliek. Het was juist tot nu toe een gebeurtenis die niet voor iedereen openstond, waar mensen die bijvoorbeeld wat minder positief denken over de multiculturele samenleving (en dat zijn echt niet alleen Wilders aanhangers) zich niet thuis voelen, waar Israël aanhangers zich niet thuis voelen. Ikzelf ben erg voor samenleven en tolerantie en andere culturen, maar zou geen zin hebben om iemand als Rabbae (die de fatwa tegen Salman Rushdie goedpraatte en zwaar anti-Israël is) of Elforkani te horen spreken. Er hoeven van mij zeker niet alleen of vooral verstokte zionisten te spreken, maar wel mensen met iets minder omstreden ideeën en connecties dan bovengenoemden.

Het volkomen terechte protest van het CIDI en het CJO tegen een herdenking die in zijn tegendeel dreigde te ontaarden, wordt hier als een gevaarlijke ontwikkeling neergezet. Het is nogmaals, lef hebben. Het CIDI neerzetten als datgene waartegen gewaarschuwd moet worden, als de beweging die net als de Duitsers indertijd de vrijheid van meningsuiting aan banden legde en mensen met andere opvattingen uitsloot. Terwijl het juist extreem links is dat andersdenkenden, zoals critici van de multiculturele samenleving en sympathisanten van Israel, consequent uitsluit en de mond tracht te snoeren. Tekenend is Meulenbelts eigen strenge moderatie van reacties op haar blog. Ze laat af en toe een tegenreactie staan, wanneer die zo ongenuanceerd en slecht geformuleerd is dat ze diegene moeiteloos af kan branden. Sterke reacties en repliek haalt ze weg, want die dragen niet bij aan de discussie die zij wil voeren. 'Rechtse' sites als Loorschrijft en Stan de Jong daarentegen laten alles staan, soms zonder zelf een reactie te geven. Als iemand een sterke repliek schrijft op een stuk van hun, dan zij dat zo. Dat heet vrijheid van meningsuiting. Er reageert wel weer iemand, of niet. Op CIDI bijeenkomsten zijn altijd wel een paar mensen van EAJG aanwezig, die tijdens de discussie hard beginnen te roepen dat er veel te weinig aandacht is voor de bezetting en allerlei ander Israëlisch onrecht. Deze mensen mogen uitpraten en krijgen netjes antwoord. Bij EAJG gaat dat er een ietsje anders aan toe, zo leren we uit een verslag van Kandigol van de alternatieve verkiezingsavond aldaar afgelopen juni. Toen ik nog bij GroenLinks zat was ik niet welkom bij de bijeenkomsten van de Midden-Oosten werkgroep. Keesje Maduraatje mocht op een anarchisme bijeenkomst niet zijn oude boeken over het onderwerp verkopen want hij was inmiddels te rechts geworden. Bij links, en ik spreek uit ervaring, is men vaak nogal snel bang met een 'stille' te maken te hebben, met een spion die is gestuurd om hen te infiltreren. En volgens antizionisten is de Israël-lobby alom aanwezig en oppermachtig, dus je moet vreselijk op je hoede zijn.

Het CIDI is uiteraard helemaal niet van plan van de Kristallnachtherdenking een pro-Israël happening te maken, als zij hem al gaat organiseren. De keren dat het CJO een herdenking organiseerde (om de vijf jaar) was dat ook niet het geval. Het zwaartepunt zal waarschijnlijk worden teruggebracht naar de vreselijke gebeurtenissen toendertijd. Maar ook een waarschuwing tegen intolerantie en vreemdelingenhaat in deze tijd zal denk ik niet ontbreken. Het CIDI zet zich in tegen discriminatie en organiseert diverse projecten met bijvoorbeeld Marokkaanse jongeren. Hun over een kam scheren met Wilders en zijn aanhangers is volkomen onterecht. En suggereren dat het CIDI andersdenkenden en mensen die "voor vrijheid voor iedereen ongeacht religie of afkomst" staan, de mond snoert en tegen mensenrechten is, is vuil. Nee, dan Meulenbelts vriendjes als Miriyam Aouragh en anderen uit de Internationale Socialisten. Een waar toonbeeld van tolerantie en het respecteren van andersdenkenden. Van dit soort (extreem)linkse zelfgenoegzaamheid walg ik dus echt. Juist links is vaak geen toonbeeld van tolerantie tegenover andersdenkenden, en zoals het hypocriet is dat Wilders steeds voor zichzelf de ruimte opeist om te beledigen maar zelf kritiek maar moeilijk kan verdragen, zo is het behoorlijk ziek om te suggereren dat extreemlinkse clubs als het NBK en de IS een Kristallnachtherdenking voor iedereen kunnen organiseren maar het CIDI een eng rechts clubje is.

Ratna Pelle

IMO Blog Hoofdpagina

IMO Blog Archief